wieców z jakąkolwiek książkową wiedzą. Tym łatwiej padł ofiarą nieporozumienia. Ale to nieporozumienie jest najlepszym, bo mimowolnym świadectwem, że spostrzeżenie Tacyta sprawdza się także w nieznanym rzymskiemu historykowi świecie słowiańskim.<br>Wiarygodność Helmolda wychodzi z tej próby obronną ręką. Relacja jego ukazuje, najogólniej rzecz biorąc, organiczny związek kultowych i politycznych instytucji plemienia. Zniszczone przez biskupa Gerolda i jego świtę sanktuarium boga Prowe było "świętością całego kraju" (sanctimonium universae terrae),a zarazem miejscem, w którym lud tego kraju spotykał się na wiecach. Głównymi postaciami na tych wiecach byli książę plemienia oraz kapłan. Helmold nie wspomniał wprost, jak Tacyt, że kapłan otwierał zgromadzenie, nakazywał