ich istnieniu z tego samego źródła, z którego pochodzi jedyna w ogóle wiadomość o edycji 1522, a mianowicie z notatki Stanisława Pudłowskiego, profesora Akademii Krakowskiej, który w 1634 r. zanotował: "Bernat z Lublina przed stem i dwunastam lat o księżej pisze do pana Jana trzeciego Pileckiego w przemowie na Ezopa", po czym następują przytoczone wyżej wiersze. Właśnie dokładne określenie Pudłowskiego (przed 112 laty) pozwala zawierzyć tej informacji i sądzić, że twórczość Biernata, chociaż nie związana doktrynalnie z ruchem reformacyjnym, przez potomnych była uważana za przejaw myśli antykatolickiej. W Bazylei w roku 1556 wyszło dzieło pt. Catalogus testium veritatis, innowierczy katalog "świadków prawdy