ratować.<br>Patrzył w jej twarz, szukając chłodu, niechęci. Była przygaszona, to wszystko.<br>- Nie faceci - mruknął. - Ja.<br>- Ty - przyznała bez oporu. - Już jestem zadłużona po uszy. Jak trzeci raz mnie uratujesz, to się jeszcze...<br>Nie dokończyła, a Kiernacki nie odważył jej się tego wytykać.<br>- Jedź z nami - poprosił cicho. Westchnęła bezgłośnie, po czym skinęła głową bez cienia entuzjazmu.<br>- No dobrze. Ale Dopierała musi zostać. Nie mam ochoty wylecieć w powietrze po tej wycieczce.<br>***<br>- Wiecie, o co prosicie? - Ziętarski wodził od twarzy do twarzy na poły gniewnym, na poły zdumionym spojrzeniem.<br>- Rozumiemy, że to problem - zapewnił spokojnie Woskowicz. - Ale bezpieczeństwo jest sprawą nadrzędną.<br>- Od