uprzejma, aż zwróciło to powszechną uwagę.<br>Kazio po trzydniowej przerwie znów przyszedł. Przywiózł ze wsi koszyk z owocami, który wsunął Ludce pod ramię, kiedy nastawiała radio. Tego wieczoru graliśmy w karty. Ludka i Kazio rozmawiali w kącie pokoju. Przegrałem dużo, bo cały czas usiłowałem słuchać, o czym mówią. O wszystkim po trochu: literaturze, polityce, nawet sporcie i filozofii. Kazio mówi inteligentnie i zupełnie niepotrzebnie. Ślizga się po powierzchni głębokości - jak powiada pewna droga mi osoba. Widzę, że Ludka jest oczarowana. Ona jest bardzo łapczywa na inteligencję i zagadnienia. Metafizyka Kazia jest popularna, ale jednocześnie na pewnym poziomie. Ludka świetnie za nim nadąża