płótnie Wenecjanina była gładka. Na dowód trafności swych spostrzeżeń krytycznych &lt;name type="person"&gt;Mehmed Zdobywca&lt;/&gt; kazał wezwać niewolnika i obciąć mu głowę, by malarz mógł sprawdzić &lt;foreign lang="lat"&gt;ad oculos&lt;/&gt;, jak skurczyła się skóra wokół rany. Przez następny rok artysta malował dla sułtana dzieła o tematyce lubieżnej. Było ich podobno sporo, ale następca &lt;name type="person"&gt;Mehmeda&lt;/&gt;, jego pobożny syn &lt;name type="person"&gt;Bajezid II&lt;/&gt;, kazał wszystkie sprzedać za bezcen na stambulskim bazarze. Wynagrodzony kosztownościami i zaszczytnymi tytułami, &lt;name type="person"&gt;Bellini&lt;/&gt; wrócił do Wenecji w styczniu 1481 roku.<br>Kilkanaście lat temu Tomasz L., znany mi osobiście malarz i reżyser filmowy, otrzymał powołanie do wojska. Dowódca kompanii wydał mu polecenie namalowania planszy przedstawiającej skutki wybuchu