wysiłek, jak ciężko opiera się na rękach, powstając na nasze pożegnanie.<br>W październiku tego samego roku zapisałam się do szkoły.<br>Było to liceum dla pracujących, w którym wykłady odbywały się tylko raz w tygodniu, poza tym uczniowie byli zdani na własne siły. Ucieszyły mnie nowe skrypty i podręczniki, przeglądanie ich pochłonęło mnie całkowicie, dzięki czemu dnie przymusowo spędzane w łóżku mijały niepostrzeżenie. Początkowo mój mąż postanowił mi pomagać, książki jednak przeszkadzały naszym dłoniom szukającym się wzajemnie, osuwały się z naszych kolan, żeby poprzez długie godziny leżeć w zapomnieniu na podłodze. Nie mogłam się uczyć, kiedy byliśmy razem. Uczyłam się więc wtedy