starych dzielnicach Rzymu. Dusza jego tonęła w zachwycie nad tym niezrównanym pięknem, malowniczymi zakątkami, nad niespodziewanym zjawieniem się jakiejś świątyńki na zakręcie zaułka lub starożytnej kolumny z marmurowym kapitelem wmurowanej w stary domek&lt;/&gt;.<br>Siemiradzki wrastał w rzymskie środowisko artystyczne, stawał się wziętym malarzem i z czasem dostąpił zaszczytu wpisania w poczet członków Akademii św. Łukasza. Jego sława wykraczała poza Rzym; był również członkiem Akademii Albertina w Turynie, Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu, a z czasem florencka &lt;name type="place"&gt;Galeria Uffizi&lt;/&gt; umieściła jego autoportret wśród największych mistrzów pędzla.<br>Bardzo dużo malował, a sporo jego obrazów wędrowało do kraju, wzbogacając galerie polskich miast we wszystkich