trudno - nikt mi nie kazał wchodzić między wrony... Jest tajemnicą poliszynela, że we Francji eks-premier Fabius nienawidził kandydata Jospina i zapewne w <orig>podpierzynowej</> ciszy marzył o klęsce i kompromitacji swojego rywala. Na pewno też zębami zgrzytał i miast się czym innym zająć, zanudzał żonę w bezksiężycowe noce spontanicznymi wiązankami pod adresem kolegi. Na miły Bóg! - Nie publicznie jednak! W rannym programie telewizji miał już Fabius starannie wymyte zęby i jeszcze staranniej ułożony przekonywający uśmiech: - Jospin jest naszym kandydatem - kochamy go wszyscy - wszyscy do urn! - oddajmy głos na Jospina! I to już nie jest jakaś tam francuska abstrakcja. To są elementarne reguły