w 1857 r.) nie zachęcał do przechodzenia na uprawy innego typu. Koniczyna, buraki cukrowe aż do lat sześćdziesiątych nie grały większej roli w produkcji roślinnej Królestwa.<br>Zmiany bardziej uchwytne dostrzegamy na zachodzie kraju, w zasadzie na gruntach folwarcznych. W Kaliskiem, Piotrkowskiem, Konińskiem itd. właściciele ziemscy zaczynali odstępować od trójpolówki i podejmować próby płodozmianu, uwzględniając obok ziemniaków i koniczynę. Chłopi tymczasem, w miarę kurczenia się ich nadziałów, likwidowali także ugór z konieczności, sadząc na trzecim polu ziemniaki.<br>Zmiany te wymagały odseparowania gruntów dworskich od wiejskich i likwidacji wspólnego wypasu na ugorach. Zasięgu zmian nie można przeceniać; w skali krajowej, przed reformą uwłaszczeniową