wydarzyła się rzeczywiście, gdyby tamten człowiek się zabił. Szedłem, smakując ową porażkę ostateczną, której świadomość towarzyszyłaby mi zawsze, z której nie mógłbym już się wyzwolić, i wywołałem w sobie uczucie ulgi, doznanie niemal prawdziwego odprężenia, że to się nie stało. <br>Blanka postanowiła, że wejdę w chwilę po niej, aby uniknąć podejrzeń. <br>- Po co ludzie mają wiedzieć, są zawistni, chcą wykończyć każdego, kto się wybił, a wiesz, ile mnie kosztowała ta droga z Domu Dziecka tutaj, wyzwolenie się od tego muru i innych wspomnień. <br>- Tańczymy la-ba-da, la-ba-da, la-ba-da, tańczymy la-ba-da, la-ba-da, bęc