trzeba upominać się o cokolwiek, tylko czekać<br>cierpliwie, aż sami ci dadzą.<br> Tak tu było ze wszystkim.<br> Na przykład markiz, gdyby nie dopominał się natrętnie o swoją<br>sztuczną szczękę, prędzej by ją dostał.<br> Tak się tu zawsze działo, taki był genius loci.<br> Jeśli ktokolwiek o cokolwiek się dopominał, zawsze budził<br>podejrzenia.<br> Sam o tym zapomniałem na nieszczęście, gdyż wieść o przepustce, możliwości <br>uzyskania przepustki, całkiem zawróciła mi w głowie.<br> Toteż uświadomiono mi kategorycznie, że non sum dignus.<br> Wolałem nie pytać, dlaczego.<br> Ponieważ poniewczasie ścierpłem na myśl, że jestem podejrzany o<br>mordercze instynkty, którym sam dałem wyraz wobec dwóch anielic w<br>perukach