udawane wzruszenie odbierającego kwiaty solisty jest autentyczne.<br> Marzy mi się dramat, który działby się za kulisami jakiegoś permanentnego widowiska, a którego bohaterkami byłyby właśnie Dziewczynki Wręczające Kwiaty. Ale Dziewczynki, które uprawiając tę profesję i osiągnąwszy w niej mistrzostwo, nieco już się zestarzały: udając wciąż jeszcze siedmioletnie dzieci, zaczynają już jako podlotki wkraczać w dorosłość. Byłyby to oczywiście Dziewczynki piekielnie mądre. Pokazać ich pozakulisowe fachowe przygotowania do występu; ich profesjonalne dialogi; ich ambicje zawodowe, wzajemne zawiści, intrygi; a przede wszystkim ich ogromną wiedzę o życiu i duszy ludzkiej. Wyobrażam sobie, że dramat ten - gdyby napisał go ktoś utalentowany - mógłby wejść do rzędu