w 1995 r. rozwód z winy ojca (moralne i fizyczne znęcanie się nad rodziną) i powierzając Krystynie opiekę nad dziećmi, tak oto zadysponował mieszkaniem: 14-metrowy pokój dla kobiety i dzieci, 29-metrowy dla sprawcy rozpadu rodziny, a użytkowanie pozostałych pomieszczeń wspólne.<br><br>Dla Krystyny, Joli i Kasi ten rażąco niesprawiedliwy podział i tak nie miał większego znaczenia, ponieważ wkrótce - w obawie o życie - uciekły z domu "tak, jak stały". Próba odzyskania rzeczy osobistych, podjęta w asyście pielęgniarki środowiskowej, zakończyła się ucieczką ostateczną. Po pierwsze, tatuś już wszystko sprzedał, a po drugie próbował je zarąbać siekierą. Kobieta z dziećmi rozpoczęła tułaczkę od