Słowo z natury rzeczy stanowiło w niej tylko jeden z elementów spektaklu, ale od czasu Glucka to ono decydowało o jego charakterze. Muzyka bowiem miała eksponować dramatyzm libretta, była mu zatem jakby podporządkowana - choć w efekcie końcowym to ona oczywiście narzucała wrażenie ogólne i stanowiła o wartości operowego dzieła. Tekst poetycki, libretto, nie podlegał presji klasycznych reguł poetyki; w operze słowo było od nich uwolnione. Ponieważ zaś obok oper dramatycznych grywano opery komiczne i buffo, traciła znaczenie kolejna teatralna reguła: zacierała się granica między stylem wysokim i niskim.<br>Muzyka miała przekazywać nie tylko atmosferę, lecz i konkretny sens dzieła; powinna być