tak nie zanotował nieurody życia w powojennej Warszawie, brudów, biurokracji, braku grzeczności, samotności wielu bohaterów, ciuchów, paczek z zagranicy, trudności komunikacyjnych i "bytowych", zmęczenia i jałowości zebrań partyjnych. Inna znajoma z Tuluzy, Małgorzata Hołyńska, też napisała o tych czasach i warunkach miłą powieść ("Teoria drobnych złudzeń"), ale zrobiła to jakoś pogodniej. U Ukniewskiej wszystko jest szare i przygnębiające, a scena wypłacania przez Annę gaż pracownikom centrali jest ponurym majstersztykiem oddania nastroju beznadziei.<br>Śmierć Ukniewskiej to duża strata.<br>&lt;au&gt; Andrzej CHCIUK&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=237&gt; &lt;div&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Listy do redakcji&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;<br>&lt;tit&gt;Paryż w czerwcu&lt;/&gt;<br><br>Drogi Redaktorze!<br>W artykule Silonego "Archiwum Rewolucji" natrafiam na zdanie nie oczekiwane pod piórem naszego przyjaciela