obrazach - mówi za siebie. Cóż to trzeba za siły, żeby dotrwać - i w wieku lat osiemdziesięciu zostać zauważonym! Oczywiście, on był obecny w ogromnym kotle sztuki europejskiej, ale zobaczony dopiero tak późno. To był malarz, który powoli rozwijał swoje motywy. Jest coś, co w moim widzeniu łączy Czapskiego z niespiesznością, pokorą Emila Krchy. Na pewno można by przerzucić pomost między tymi dwoma malarzami. Obydwaj wierzyli w malarstwo, które wyraża życie, lecz równocześnie dystansowali się wobec malarstwa pojmowanego jako wyścigi.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Na jakich zasadach pedagogicznych opiera Pan własną pracę w Akademii? W Pańskiej pracowni widać dużą rozmaitość postaw...&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Długo terminowałem w zawodzie pedagoga