ze mną dość szablonowo....- pomyślał Jerzy. Trzeba go będzie na początek zgasić. Powiem mu parę słów o poziomie jego agentów, każdego poznawałem od pierwszej minuty. Zresztą, co będzie, to będzie, trzeba go wezwać i pokazać, że nie mam się czego bać i się nie boję..." - monologował siedząc jednak w fotelu pokornie jak przywiązany.<br>"Co, już mnie sparaliżowało?" - zdopingował się w pewnej chwili: Wstał, jakby w obawie, że się załamie i nie zrealizuje zamiaru, zdecydowanym krokiem ruszył w stronę uchylonych drzwi do drugiego pokoju. Czy to szedł tak pewnie w stronę mozolącego się z piórem olbrzyma, czy też ów wziął go za