Typ tekstu: Książka
Autor: Siwicka Dorota, Bieńczyk Marek, Nawarecki Aleksander
Tytuł: Szybko i szybciej
Rok: 1996
Autor: Siwicka Dorota, Bieńczyk Marek, Nawarecki Aleksander
Tytuł: Szybko i szybciej
Rok: 1996
Morsztyna:
Życie jako nieustanna ucieczka od pokus, obłędny wyścig do nieznanej mety (zbawienia? potępienia? nicości?), prowokuje skojarzenia mitologiczne. Chodzi tu przede wszystkim o trzy Owidiuszowe mity ucieczki: lekkomyślnego podglądacza - Akteona, pięknego Apollina i nimfy Dafne oraz śmiertelnej biegaczki Atalanty.
Powieść o Akteonie polskiego baroku ma oczywisty podtekst moralistyczny. Psy cielesnych pokus ścigają nieszczęsnego młodzieńca w wierszu Kaspra Miaskowskiego:
Ale ucieczka od ciała - o czym wiedział już Sęp ("I nie miłować ciężko, i miłować nędzna pociecha") - jest daremna. Zmysły chcą przecież tego, co jest im bliskie, znajome, cielesne:
Mit Dafne oznacza ucieczkę w naturę, w Marvellowską "zieloność", w jej uspokajający, bezrefleksyjny rytm
Życie jako nieustanna ucieczka od pokus, obłędny wyścig do nieznanej mety (zbawienia? potępienia? nicości?), prowokuje skojarzenia mitologiczne. Chodzi tu przede wszystkim o trzy Owidiuszowe mity ucieczki: lekkomyślnego podglądacza - Akteona, pięknego Apollina i nimfy Dafne oraz śmiertelnej biegaczki Atalanty.
Powieść o Akteonie polskiego baroku ma oczywisty podtekst moralistyczny. Psy cielesnych pokus ścigają nieszczęsnego młodzieńca w wierszu Kaspra Miaskowskiego:
Ale ucieczka od ciała - o czym wiedział już Sęp ("I nie miłować ciężko, i miłować nędzna pociecha") - jest daremna. Zmysły chcą przecież tego, co jest im bliskie, znajome, cielesne:
Mit Dafne oznacza ucieczkę w naturę, w Marvellowską "zieloność", w jej uspokajający, bezrefleksyjny rytm
Morsztyna:<br><gap><br>Życie jako nieustanna ucieczka od pokus, obłędny wyścig do nieznanej mety (zbawienia? potępienia? nicości?), prowokuje skojarzenia mitologiczne. Chodzi tu przede wszystkim o trzy Owidiuszowe mity ucieczki: lekkomyślnego podglądacza - Akteona, pięknego Apollina i nimfy Dafne oraz śmiertelnej biegaczki Atalanty.<br>Powieść o Akteonie polskiego baroku ma oczywisty podtekst moralistyczny. Psy cielesnych pokus ścigają nieszczęsnego młodzieńca w wierszu Kaspra Miaskowskiego:<br><gap><br>Ale ucieczka od ciała - o czym wiedział już Sęp ("I nie miłować ciężko, i miłować nędzna pociecha") - jest daremna. Zmysły chcą przecież tego, co jest im bliskie, znajome, cielesne:<br><gap><br>Mit Dafne oznacza ucieczkę w naturę, w Marvellowską "zieloność", w jej uspokajający, bezrefleksyjny rytm
