przeszłością.<br>Człowiek Wajdy to ruch, dynamika, przemiana, to świat odzyskiwany. Człowiek Kantora - to życie naznaczone śmiercią jako nieustanną zatratą i niemożliwością odzyskania umarłej przeszłości, wskrzeszenia umarłej chwili.<br>U Kantora wraz z wezwaniem demonicznej &lt;gap&gt;.<br>W filmowej, Wajdowskiej wersji Umarłej klasy zachowane jest podstawowe przesłanie tej sceny tańca-biegu w rytm walca: połamane i zniszczone postacie, na wpół - ludzie, na wpół - manekiny porywane są, wciągane siłą - w ten rytm i wir. Człowiek i jego czas. Starcy z tornistrami dziecięcymi, staruszkowie i ślady śmierci działającej poprzez czas niszczący. Nigdy nie można naprawdę być. Być u siebie. Prawdziwe życie jest nieobecne. Nigdy tu i teraz