wektorowego A, a nie, jak w oryginalnym sformułowaniu, za pomocą pola elektrycznego E i magnetycznego B. Równania Maxwella w tym zapisie dopuszczały transformację . i A (zależną od jednej funkcji), która nie zmieniała postaci tych równań. Fakt ten był na początku raczej matematyczną ciekawostką związaną z wcześniej znanymi twierdzeniami Poincar´ego (pole o znikającej dywergencji jest rotacją) oraz Stokesa (pole o znikającej rotacji jest gradientem). <br>Jednak, jak okazało się później, idea takiej symetrii jest podstawą wszystkich <br>znanych obecnie teorii cząstek elementarnych (czyli całego naszego rozumienia <br>fizyki na poziomie fundamentalnym). Dotyczy to opisu znanych oddziaływań (elektrosłabych i silnych) nie tylko w najlepiej do