rozpoznanie defektów psychicznych to często sprawa subiektywna.<br><br>O tym, jak subiektywna bywa lekarska diagnoza, świadczy przykład zabójcy czterech osób Edwarda Mazura, skazanego na początku lat 90. na karę śmierci. Obowiązywało wtedy moratorium i &lt;orig&gt;kaesów&lt;/&gt; nie wykonywano, ale zgodnie z obowiązującym kodeksem karnym sędziowie mogli nadal orzekać najwyższy wymiar kary. Kłopot polegał na tym, że skazany z takim wyrokiem kompromitował nasz wymiar sprawiedliwości i należało zrobić wszystko, aby karę śmierci zamienić na 25 lat więzienia (dożywocie było w tych latach wykreślone z kodeksu). Starano się o prezydenckie ułaskawienie, ale bezskutecznie, bo Lech Wałęsa nie chciał złożyć podpisu. Wysłano więc skazańca na badania