się zdaje, żywy rezonans przemówienie zawdzięczało zarówno temu, że dotyczyło kwestii niewątpliwie ważkich, swobodzie sformułowań umożliwiającej dowolność odczytywania, jak i żarliwej tonacji właśnie. Przesyt pewną miałkością, drugorzędnością poruszanych spraw, oczekiwanie na podjęcie zagadnień pierwszoplanowych, znudzenie głosami pozbawionymi napięcia stwarzało korzystny klimat dla gorącego przyjęcia tego wystąpienia. Nie chciałbym na razie polemizować z wystąpieniem Stefana Pappa, sądzę że będą jeszcze okazje żeby spokojnie zastanowić się nad stwierdzeniami i ocenami zawartymi w jego wypowiedzi - traktuję ją tutaj jako pewien objaw. Objaw dojrzewania w Związku klimaty sprzyjającego dyskusji podejmującej sprawy, o których od dawna na płaszczyźnie organizacji nie mówiono.<br> Co mogło spowodować tak radykalną