bankier, nie fachowiec, Lewis Strauss, wiedziony intuicją, swoim wystąpieniem uruchomił program zdalnej detekcji prób jądrowych. W jego zakresie wchodziły różnorakie techniki. Pierwsi włączyli się w ten program naukowcy z Badawczego Laboratorium Marynarki, stosując filtry papierowe, przez które przedmuchiwano próbki powietrza i mierzono ich promieniotwórczość za pomocą liczników Geigera-Müllera. Zestawy pomiarowe były umieszczane w balonach rozlokowanych w wielu miejscach od Aleutów do Bermudów. Włączyło się do działań również lotnictwo; stworzona została specjalna komórka uczestnicząca w programie. Od początku 1948 r. bombowce B-29, patrolujący obszar od Japonii po Biegun Północny, zaopatrzono w detektory do pomiaru promieniotwórczości. Zaczęto monitorować również wodę z