polskiej (9 złotych za 1 dolara), monopolu tytoniowego i solnego, systemu celnego i innych jeszcze zagadnień. Realizacja zaleceń umożliwiała rządowi polskiemu wystąpienie o pożyczkę amerykańską na cele stabilizacyjne.<br>Rozmowy na temat pożyczki prowadzili w Waszyngtonie z ramienia rządu polskiego Feliks Młynarski i Adam Krzyżanowski; zakończone zostały 12 października 1927 r. pomyślnym wynikiem. W rezultacie Polska otrzymała pożyczkę (zwaną stabilizacyjną) w wysokości 71,3 mln dolarów (62 mln dolarów i 2 mln funtów szterlingów). Udział amerykański wynosił 47 mln dolarów. Partycypował w tej operacji także Bank Francuski, który uruchomił rezerwy kredytowe i zaprosił inne banki do przystąpienia do konsorcjum. Wielkość pożyczki nie