sam. Mieszkańcy nocy zniknęli <br>bez śladu. Tam gdzie jeszcze przed chwilą tkwiła <br>ciemna sylwetka, teraz nie było nic zupełnie. Horyzont zarysował <br>się wyraźnie, podświetlony pierwszymi promieniami brzasku. <br>Awaru opadł na plecy. Długo leżał bez żadnej myśli, <br>patrząc prosto w niebo, które zszarzało, na gwiazdy <br>coraz bledsze i wtapiające się w popielate tło przedświtu. <br>Z wolna uspokajał mu się oddech, ustało drżenie <br>szczęk.<br><br>Lada chwila mogło nastąpić spotkanie z ludźmi. Po <br>raz nie wiadomo który spróbował to sobie wyobrazić, <br>ale bezskutecznie. Głowę miał obolałą, a pamięć <br>podsuwała tylko dobrze mu znane obrazy. Ujrzał port na zachodnim <br>wybrzeżu wyspy, jedyne miejsce, do którego