dokumenty - bo władza. Jesteśmy wierni. Ale komu? Już nie sobie, skoro gotowi jesteśmy iść wbrew własnemu sumieniu. Wbrew. Przecież własne sumienie oddaliśmy &lt;page nr=170&gt; w administrację im, Ťgórzeť. Nie dość, że za nas myślą, że nami politykują... Czy można komuś oddać sumienie?"<br>- Co? - poderwał się przestraszony.<br>Kelner robił mu wymówki za zaśmiecenie popiołem serwety. Wyszedł na ulicę.<br>"Pójdę do Fukiego" - wspomniał profesora, u którego robił maturę w roku trzydziestym dziewiątym. Nocował tam dwukrotnie. Skośnooki polonista miał jakieś kontakty z "Drogą" i dwukrotnie odbywały się u niego zebrania.<br>Nim zawędrował na Wolę, zaczęło zmierzchać. Fuki przywitał go życzliwie.<br>- Był tu jakiś twój kolega. Taki