poziomie molekularnym a równie swojskimi procesami życiowymi dojrzałych organizmów rozpościera się w biologii terra incognita. Mimo prawdziwej eksplozji ewolucyjnej biologii rozwoju w ostatnim dziesięcioleciu, niewiele rozumiemy ze zjawisk regulacji embrionalnej, jeszcze mniej wiadomo o sposobach ekspresji zapisu genetycznego u organizmów wyższych, cóż dopiero mówić o rozpatrywaniu tych procesów w kategoriach populacyjnych. Niemniej, nie ma powodu do twierdzenia, jakoby przemiany ewolucyjne nie mogły skutecznie przebiegać w dużych populacjach. Symulacje komputerowe wskazują wręcz, że stosownie do intensywności selekcji mogą one mieć tempo odpowiadające każdemu z empirycznie podbudowanych oczekiwań. Dawna koncepcja nieciągłości przemian ewolucyjnych zatraciła więc teoretyczną podbudowę. Pozostaje jednak do rozważenia stosunek tej