gromadnie z siekierami, piłami oraz ręcznymi wózkami podobnymi do miniaturowych wozów drabiniastych na zręby Nosala i karczowały pnie pozostałe tam jako świadectwo rabunkowej gospodarki leśnej prowadzonej przez Niemców. Potem następowała zwózka. Zwózka ogromnych pni na tych wózeczkach była zajęciem iście karkołomnym, ale też dostarczała wielu emocji. Po zwózce należało pnie porąbać. Sierotki dokonywały tej rzeczy niemożliwej do wykonania przy pomocy wielu siekier, wśród których były &lt;orig&gt;rąbanice&lt;/&gt;, krzesanice i cieślice oraz młotów i najróżniejszych klinów.<br>Najgorzej było z odzieżą. Przy pracy w lesie odzież bardzo się niszczyła. Jedyna pomocą w tym względzie była Rada Główna Opiekuńcza zwana skrótowo RGO. Patronował jej pan