W rezultacie zmniejsza się spadek temperatury tego powietrza wywołany unoszeniem się i rozprężaniem. Wielkość pionowego gradientu temperatury w przypadku omówionym wyżej wynosi ok. 0,6-0,70C/100 m i nosi on nazwę gradientu wilgotnoadiabatycznego. Wielkość obu gradientów oczywiście się nie zmienia, gdy będziemy rozpatrywali przypadek osiadania, zstępowania powietrza.<br> Z porównania wielkości obu gradientów wynika, iż gradient suchoadiabatyczny jest większy. Pionowy gradient temperatury, który jest miarą zmiany temperatury na 100 m zmiany wysokości w konkretnej masie powietrza, a więc odpowiadający aktualnemu pionowemu rozkładowi temperatury powietrza, nazywa się faktycznym lub rzeczywistym gradientem temperatury.<br> Porównanie wielkości rzeczywistego gradientu temperatury powietrza z wielkościami gradientów