Renata. - Ogłuchli i powypadały im zęby.<br>- Musimy odwieźć do domu babcię - Tereska była wyraźnie nie- zadowolona z agresywności matki. Może jej się kiedyś marzyło, że utworzymy zgodne stadło jej rodziców?<br>- Wyślemy ją do Paryża, do ciotki - zdecydowała Renata. - Niech choć na starość zobaczy, jak powinni żyć ludzie.<br>Tereska przesłała mi porozumiewawczy uśmiech i obie panie odeszły do wdowy. Ledwo przeszedłem parę kroków, gdy drogę zastąpił mi znany z dawnych czasów funkcjonariusz spod domu Renaty. Wyglądało na to, że zza jakiegoś nagrobka podsłuchiwał naszą rozmowę.<br>- Gdzie się to nie spotykamy, panie Piszczyk!<br>- Nareszcie!<br> - Co nareszcie? - zdziwił się funkcjonariusz.<br> - Cieszę się, że pana