było co innego.<br>- Mylisz się. Jesteś tak samo żołnierzem jak wtedy. Chehnicki gwałtownym ruchem obrócił się ku niemu:<br>- Ale w imię czego mam wszystko poświęcać? Wtedy wiedziałem. A teraz? Powiedz! W imię czego mam tego człowieka zabić? I innych zabijać. Ciągle zabijać. W imię czego?<br>- Nie unoś się. Do tej pory nie wiedziałeś, w imię czego? I w sobotę, kiedy omawialiśmy całą tę historię, też nie wiedziałeś? Chełmicki milczał.<br>&lt;page nr=256&gt; - Nie - powiedział wreszcie. - Nie zastanawiałem się nad tym. - Szkoda.<br>- Wiesz, jak było.<br>- To żadne usprawiedliwienie.<br>- Czy ja się usprawiedliwiam, Andrzej? Zastanów się! - Tylko co robisz?<br>- Przeciwnie. Oskarżam się.<br>- I oskarżywszy siebie chcesz