pewnym paradoksem, że sam nowożytny naród czeski nie jest niczym innym jak spełnionym marzeniem garstki praskich intelektualistów z końca XVIII stulecia. Ci historycy i językoznawcy pod wpływem lektury Herdera - wieszczącego, iż wkrótce wybije dla Europy godzina Słowian - postanowili wskrzesić czeski język i kulturę. A potem - jak to w Czechach, bez pośpiechu (To chce klid!) - zbudowali czeskie instytucje, partie, przemysł, aż wreszcie, korzystając z koniunktury 1918 r. i wilsonowskiego hasła o prawie narodów do samostanowienia - czeskie państwo.<br><br>Czesi nie są narodem bez wad. Mają ich bez liku, a postać Szwejka jest doskonałym ich ucieleśnieniem. Wobec Historii (tej przez wielkie H) to sobek