w których ciało zwisało na przednich kończynach, co doprowadziło do wyprostowania zwierzęcia, z głową, tułowiem i nogami ustawionymi wzdłuż jednej linii - jak u człowieka. Tak narodziła się &lt;orig&gt;brachiacja&lt;/&gt;, wahadłowo-zwisowy sposób poruszania się doprowadzony do perfekcji u gibonów z południowo-wschodniej Azji.<br>Gibony potrafią poruszać się po ziemi. Przyjmują wtedy postawę w pełni wyprostowaną, co w świecie zwierząt, jak widzieliśmy, jest bardzo rzadkie. W tej postawie potrafią też chodzić, robią to jednak z wyraźnym trudem, niezdarnie i bardzo szybko się męczą. Pewność siebie odzyskują dopiero na drzewach, po których wspinają się z niezrównaną zręcznością, a ich kilkunastometrowe, majestatyczne skoki między gałęziami