skończoność i małość, które doprowadziły do Reformacji, Opatrzność Boża wprowadziła pewien element dobra, wielobarwności wzbogacającej życie całego Kościoła. Nie jest to więc katolicki triumfalizm. Podobnie odnosi się Jan Paweł II do prawosławia. <q>„Z perspektywy dnia dzisiejszego - napisze w Orientale lumen - widzimy, że prawdziwe zjednoczenie jest możliwe pod warunkiem pełnego poszanowania godności drugiego oraz odrzucenia tezy, jakoby całość zwyczajów i praktyk Kościoła łacińskiego była bardziej kompletna lub lepiej ukazywała pełnię poprawnej doktryny; widzimy ponadto, że zjednoczenie to winna poprzedzać świadomość komunii, która ma przenikać cały Kościół, a nie ograniczać się tylko do porozumienia zawartego na szczycie"</>. Zgódźmy się, że nie jest