do Mariana, <br>on najlepiej znał okolicę i jej mieszkańców &lt;page nr=8&gt;.<br> - Jakiś chłopak z Olszyn, wiadomo.<br> - Psiakość! - zaklęła dziewczyna. - Do tej pory się udawało, nikt się nie przypętał. <br>Ale to nic, wyrzucimy go. Wyspa jest nasza!<br> - Najlepiej idźmy tam zaraz - zaproponował Julek. <br> - Zaraz to nie - odpowiedział spokojnie Marian. Idziemy po chleb. A potem trzeba <br>pomóc babce. I musisz odrobić swoje lekcje, już dwa dni nic nie robiłeś.<br> - A tymczasem tamten będzie siedział na naszej polanie, jak u siebie w domu! <br>- rzekł z oburzeniem Julek. Był z załogi najmłodszy i odczuwał każde ograniczenie <br>swobody jeszcze boleśniej niż inni.<br> - W taki deszcz na pewno nikt