potem kobiety w krochmalonych czepcach<br>i mężowie brodaci w brunatnych surdutach<br>pili tam kawę i jedli chleb z lnianych zawiniątek<br>nie chcieli dzielić nawet hamburgera<br>z naszym zdziwieniem<br>ich soczewica ryby woda wino<br>i ofiara Baranka<br>trwały w dalekich domostwach pod lasem<br>między nimi a nami w tym rozgwarze rosła<br>powaga i stosowność<br>jak ściana świątyni<br>11 X 93&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;DROGA&lt;/&gt;<br>na widokówce którą przysłał nieznajomy<br>jest droga<br>piaszczysta pauza między łąką i polem pszenicy<br>już dojrzałej dostałej z żółtą drżącą<br>grzywą<br>do niej przywiera niebo<br>przestwór bezludny ale z mieszkańcami<br>te białe wiewiórki<br>czy indiańskie czółna<br>zmierzają wyraźnie z lewa ku