wy? - zapytał z udaną obojętnością.<br> - My? My pomagamy Antoniuszowi. - W czym?<br>Perełka chciał zwierzyć się z planu, ale widząc nieprzejednaną i groźną postawę byłego nadinspektora, pomyślał, że byłoby nieostrożnością wtajemniczać go w ich zamiary. A nuż sypnie...<br>Powiedział więc niewinnie:<br> - Jak to: w czym? Przecież słyszałeś. Będziemy mierzyli mury.<br> - To powodzenia. Ja mam ciekawszą robotę.<br> - Powodzenia - pożegnał go Perełka z nutką smutku w głosie. Jeżeli masz ciekawszą robotę, to ci nie będziemy przeszkadzać.<br>Rozstali się chłodno, nie spojrzawszy nawet na siebie. Perełka wolnym krokiem poszedł za szopę.<br> - No i co? - zapytał Paragon, który już czekał na niego. - Nic. Ważny! Powiedział, że