które z satysfakcją rozbijały. Jeszcze większą satysfakcję znajdowały w mordowaniu piskląt. Znosili kwilący łup i urządzali coś w rodzaju sportowych zawodów. Ciskali ptaszkami o mur szkolnego budynku, kto rozbił przy tym tylko łepek pisklęcia, wygrywał. Hania odkryła owe zawody podczas dużej przerwy. Najpierw rozpłakała się, potem wygłosiła pogadankę, wreszcie postanowiła powołać do życia Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami. Uradzono, co i jak, i znowu oczywiście poszperano na strychu. Z purpurowej, częściowo zjedzonej przez mole sukni którejś z Borowskich uszyto czerwone opaski. Dyżurni stroili się w nie, pilnie bacząc na poczynania kolegów. Zajęli się również zbyt krótko uwiązanymi psami, zaopatrzeniem tych domowych stróżów w miski