o wiele wcześniej, niż je wypowiadała.<br> - Dobry wieczór, dobry wieczór, dobry wieczór!!! - To najpierw on mówi w przestrzeń bez dna.<br> - Przepraszam, praszam, szam - powtarza w nieskończoność - czy zastałem Alę - naraz echo z każdej strony.<br> Słowa kobiety powoli oblepiają go z każdej strony, uwiązują wokół.<br> Słowa kobiety niczym od godzin trwające powolne kapanie wody z kranu.<br> - Ali nie ma w domu - odpowiada kobieta i ta odpowiedź trwa właśnie najdłużej.<br> "Nie ma w domu, nie ma w domu"... - znowu echo odbija się od wszystkich ścian naraz.<br> Kobieta lekko odchyla się i Adam widzi obandażowanego człowieka.<br> Na łóżku, z nogami w gipsie, uwiązanymi do