zdam matury i wtedy to dopiero będzie śmiesznie &lt;emot&gt;:(&lt;/&gt; <br>Najgorsze było to, że dziś brutalnie dowiedziałam się, gdzie mają mnie moje najbliższe koleżanki... przyjaciółki... ehh... Usłyszałam tylko kilka standardowych słów pociechy, bez jakiegokolwiek uczucia, a potem, po odwaleniu "brudnej roboty" każda z nich zajęła się czymś innym, nie zauważając z trudem powstrzymującej się od płaczu życiowej pokraki... Kurczę, co ja bym dała za taką prawdziwą pokrewną duszę, która byłaby przy mnie w razie potrzeby... Ale ja się im nie dziwię - w sumie to przecież nie mają obowiązku przejmowania się moją wątłą żałosną osóbką!!! Jednak te słowa, co to mnie nimi ostatnio Minia