więc niejako pierwsza recenzja czy esej krytycznoliteracki). Herbest zrazu admirował swego mistrza - do czasu jednak. W 1562 r. ogłosił rozprawę Periodica disputatio, w której podał w wątpliwość definicję periodu retorycznego sformułowaną przez Górskiego w traktacie De periodis atque numeris oratoriis libri duo (1558). Górski twierdził mianowicie, zgodnie zresztą z opinią powszechną, że okres zawiera myśl pełną i skończoną, Herbest zaś wywodził, że zależy on tylko od liczby zgłosek, rytmu i możności wypowiedzenia go jednym tchem. Górski replikował, bronił swej słuszności sprawnie i mądrze, ale zarazem atakował, obrażał i poniżał osobę przeciwnika. Herbest nie pozostawał mu dłużny, wytaczając przy tym przed czytelnikami