życia w środowisku raf tropikalnych nie musiało się łączyć z przemianą fizjologii. U niektórych gąbek krzemionkowych wewnątrzkomórkowy szkielet bywa wtedy uzupełniany masywnym szkieletem wapiennym wytwarzanym na zewnątrz ciała (bazalnie). Węglan wapnia jest niewątpliwie w tym środowisku najłatwiej dostępnym materiałem szkieletowym, ale wysuwane też są sugestie, że jest to fizjologiczny objaw pozbywania się nadmiaru wapnia.<br>&lt;page nr=144&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Pierwszą gałęzią przypuszczalnych Demospongiae z wapiennym bazalnym szkieletem <br>były stromatopory (ryc. 6.8, 6.10), które wraz z receptakulitami pojawiły się we <br>wczesnoordowickich zespołach płytkowodnych. Były to organizmy budujące masywne <br>wapienne szkielety złożone z pionowych słupków i poziomych blaszek, często tworzących pęcherzykowatą tkankę. Ułożenie słupków często uwidacznia przebieg