się tam dobrze, a pokój grecko-perski mógł sprawić, że jego obecność stała się niepożądana. Dlatego podejrzewam, że wieści o rozplenieniu się węży w odległej krainie, gdy powtarzana z ust do ust dotarła do Aten z Samos, uchwycił się niczym tonący przysłowiowej brzytwy. Do ojczyzny wrócić nie mógł; w Atenach pozostać bądź też nie mógł, bądź nie chciał; nagle ujrzał przed sobą nowy cel i sposób zużytkowania wiedzy nabytej przez lata nauki w świątyni tebańskiej. Wyruszył wytępić węże w krainie Neurów.<br>Nie wiem, którędy - i jak długo - wiodła go wędrówka, choć przynajmniej jej pierwszą część mogę odtworzyć bez trudu, gdyż był