powinien znajdować się w płaszczyźnie pionowej ponad krawędzią wielokąta podparcia i w odległości R1 od niej. Dla tej postury kąt . jest więc równy zeru (rys. 1.15c), wysokość środka ciężkości znajdującego się w odległości R1 nad krawędzią wielokąta podparcia wynosi h2 = R1 cos . i energia potencjalna jest równa &lt;gap&gt;.<br>Margines stabilności pozycji, czyli praca potrzebna na przejście z pozycji stabilnej do granicznie stabilnej (rys. 1.15c) wynosi <br>&lt;gap&gt;<br>W pracy pokazano, że jeśli wyjściowa pozycja jest stabilna, a kolejna pozycja jest taka, iż obliczona dla niej energia -Ep jest mniejsza niż dla postury wyjściowej, to ta kolejna pozycja jest stabilna. Inaczej mówiąc, kryterium