różnym, 'jaźń jednostkowa' musi <br>jednocześnie być nierozerwalnie związana z bytem, który się dzięki niej <br>uobecnia. Jej 'bycie' jest więc ukryte poza dualizmem podmiotu i przedmiotu <br>poznania. Pojawia się wniosek, że logika klasyczna, która opisuje byt jako <br>przedmiot, nie może opisać 'bycia' konkretnej 'jaźni jednostkowej', które jest <br>'byciem przytomnym'. <br>Według Heideggera prawomocność zasady sprzeczności opiera się na <br>zdroworozsądkowym "rozumie się samo przez się". Ale taka postawa <br>doprowadza do tego, że nie pytamy, dlaczego coś "rozumie się samo przez <br>się". W ten sposób "sami przynaglamy owo Ťrozumienie się samo przez sięť, <br>by dało odprawę każdemu wezwaniu tego, co problematyczne". <br>Heidegger nie używa określenia