model Colemana został zbudowany dla celów opisowych, ma on oczywistą interpretację normatywną: jaki powinien być racjonalny sposób zachowania członków grupy przy danych macierzach interesów i władzy, jeśli każde indywiduum zmierza do maksymalizacji swojej funkcji użyteczności. W grach przygotowanych specjalnie tak, by uwzględniały założenia modelu, rzeczywiste zachowanie graczy było zgodne z predykcjami modelu. Fakt ten może świadczyć, iż w sensie określonym wyżej gracze zachowywali się racjonalnie. Model Colemana, choć bliższy społecznej realności niż model klasyczny, wciąż niełatwo daje się stosować w sytuacjach, które nie są stworzone sztucznie. Główną przeszkodą jest, oczywiście, pomiar indywidualnej władzy nad danym problemem decyzyjnym (dla pomiaru przydatności pewne