to jednak możliwości tworzenia koncepcji formy cyklu mszalnego. Istnieją bowiem msze, komponowane zwłaszcza w drugiej połowie stulecia, zawierające elementy omówionych koncepcji. W <name type="tit">Missa brevis</> (1951) Palestra elementem integrującym formę jest motyw kwartowo-tercjowy, wprowadzony w <name type="tit">Kyrie</> (<name type="tit">Poco meno</>, s. 2) i następnie przewijający się przez cały utwór: np. <name type="tit">Christe</> (<name type="tit">Tempo primo</>, s. 3), <name type="tit">Kyrie</> (<name type="tit">Mosso, Deciso</>, s. 3), początek Gloria (Moderato ma energico, partia Tenorów, s. 5), <name type="tit">Propter magnam</> (Andante tranquillo, s. 7), motyw Christum (z frazy <name type="tit">Jesum Christum</>; <name type="tit">Credo</>, <name type="tit">Poco allarg</>., partia Altu, s. 10), motyw Gloria (<name type="tit">Sanctus</>, t. 3 przed nr 19), wielokrotnie powtarzany motyw Hosanna, stanowiący inwersję motywu