stanu rzeczy jest niedostateczny popyt. Potrzebny jest więc czynnik zewnętrzny (egzogeniczny), który mógłby przeciwdziałać temu brakowi popytu rodzącemu przewagę oszczędności nad inwestycjami. Tę funkcję stymulatora popytu może i powinno spełniać państwo. Instrumenty, jakie Keynes proponuje państwu w celu przeprowadzenia tego przedsięwzięcia, są różnorodne: począwszy od działań na rzecz obniżenia stopy procentowej, przez zwiększenie opodatkowania wysokich dochodów przy jednoczesnym zwiększeniu świadczeń społecznych na rzecz grup najniżej uposażonych, a skończywszy na inwestycjach finansowanych z długu publicznego. Keynes, zdając sobie sprawę z tego, że propozycja ingerencji państwa może być interpretowana jako zamach na indywidualizm, wyraża przekonanie, że proponowane przez niego środki wynikają z teoretycznego