natomiast równomierne rozszerzanie się Wszechświata (rys. 2.16). Z takim obrazem jest zgodna, stwierdzona przez Hubble'a, proporcjonalność prędkości oddalania się do odległości. Sytuacja jest analogiczna do zachowania się kropek na powierzchni nadmuchiwanego balonika (rys. 2.17). Tutaj również prędkość oddalania się od siebie kropek w miarę powiększania rozmiarów balonika jest proporcjonalna do ich wzajemnych odległości.<br>Jeżeli Wszechświat się rozszerza, to cofając się w czasie, musimy dojść do momentu, gdy cała zawarta w nim materia znajdowała się w punkcie. Zgodnie z ogólną teorią względności krzywizna czasoprzestrzeni staje się wtedy nieskończona. Teoria nie może sobie poradzić z takimi nieskończonościami. Na tej punktowej osobliwości