składa! - zawołał Adaś z goryczą. - Będziemy dziękowali Bogu, jeśli ujdziemy z życiem.<br>- A może im wszystko wyjawić i za tę cenę...<br>- Ale co wyjawić? Gdzie są skarby? Może pan o tym wie, bo ja nie wiem...<br>- Nieszczęście... nieszczęście... Żeby ktoś dał znać policji... Ale to złudna nadzieja... Niech ich pan prosi! Niech im pan powie, że wyrzekam się wszystkiego i ucieknę stąd pierwszym pociągiem.<br>- Pieniędzy panu nie zabrali?<br>- Zabrali, ale niewiele. Mam pieniądze zaszyte w kołnierzu i czeki na warszawski bank.<br>- A te czeki panu zostawili?<br>- Nie wiedzą o nich, bo ukryte są w domu. W sieni na półce stoi jakiś